سکانس حذف شده‌ی «آن» که داستان وحشتناک ریشه‌ی پنی‌وایز را نشان می‌داد

به گزارش downloadfiilm و به نقل از برخورد دهنده «آن» ساخته‌ی اندی موشیتی، کابوسی به مراتب ترسناک‌تر از مینی‌سریال دهه‌ی ۸۰ با بازی تیم کاری قطعاً نسل جوانی از تماشاگران را دچار کابوس کرد، اما اقتباس تلویزیونی نسبتاً کمدی آن به هیچ وجه به اندازه‌ی جنون و وحشتی که کارگردان اندی موشیتی با اقتباس دو قسمتی خود از رمان وحشت حماسی استیون کینگ، «آن»، به تصویر کشید، ترسناک نیست.

موشیتی درک کرد که وحشت «آن» تنها به تهدید واقعی دلقک پنی‌وایز (با بازی بیل اسکارسگارد) خلاصه نمی‌شود، بلکه به چیزی که او نمادش است، مربوط می‌شود. پنی‌وایز جوهر آسیب‌های دوران کودکی را به تصویر می‌کشد. او برای هر یک از اعضای گروه بازندگان به شکل‌های ترسناک مختلفی درمی‌آید تا آن‌ها را به صورت جداگانه بترساند و روی اضطراب‌های خاص هر کدامشان تمرکز می‌کند.

اگرچه هر دو فیلم این مجموعه از حس نوستالژی مشابه با دوران بلوغ دهه‌ی ۸۰، همانطور که در سریال «چیزهای عجیب» وجود دارد، استفاده می‌کنند، اما قطعاً نسخه‌ی ضعیف‌شده‌ی داستان کینگ نیستند. در واقع، موشیتی حتی یک سکانس برای این مجموعه فیلمبرداری کرد که آنقدر آزاردهنده بود که هرگز حتی در نسخه‌ی کارگردانی نشده (با صحنه‌های اضافی) منتشر نشد. 

” آن ” طولانی ترین رمان استیون کینگ است

اگرچه ممکن است در ابتدا عجیب به نظر برسد که ببینیم فیلمی برای اقتباس از رمانی درباره یک دلقک ترسناک به دو قسمت نیاز دارد، اما با توجه به تراکم متن اصلی کینگ منطقی است. کار کینگ کوتاه‌تر و درونی‌تر است، اما در آن، جزئیات بیشتری برای ایجاد شهر دری و تهدیدات پنهانی که در زیر سطح پنهان می‌کند، قرار داده شده است. هر طرفدار ترسناکی که علاقه مند به خواندن یک تریلر سریع درباره یک دلقک دیوانه است که گروهی از کودکان را تعقیب می کند، باید مقدار قابل توجهی از توضیح در مورد توسعه تاریخی یک شهر فاسد و تاریخچه خشونت آن را بخواند. این رمان با کمی بیش از ۴۳۷۰۰۰ کلمه، طولانی‌ترین رمان کینگ تا به امروز است، و همچنین اهمیت زیادی در دنیای رمان‌ها و داستان‌های کوتاه کینگ دارد که در یک رمان اتفاق می‌افتند.

این بدان معنا بود که حتی در دو فیلم با نسخه‌های طولانی‌تر، هیچ راهی وجود نداشت که موشیتی بتواند تک تک رویدادها را از متن اصلی ثبت کند. در مواردی هم برش ها و تغییراتی که انجام می داد لازم بود. این امر به‌ویژه به دلیل مشکلات آن واضح است: فصل دوم، که دارای پایانی کاملاً متفاوت با متن اصلی است که بسیاری از طرفداران آن را بر آنچه که به نظر می‌رسد نتیجه‌گیری بی‌درخشش رمان می‌دانستند ترجیح می‌دهند. بسیاری از صحنه‌هایی که برش تئاتری نداشتند، در واقع فیلمبرداری شده و برای ویژگی‌های پشت صحنه بلو-ری ذخیره شده‌اند، اما یکی از سکانس‌هایی که از متن اصلی الهام گرفته شده است، هنوز توسط طرفداران دیده نشده است. در حالی که اطلاعات کمی در مورد منشاء پنی وایز در رمان اصلی و اقتباس جدید وجود دارد، موشیتی و اسکارسگارد فاش کردند که قصد اصلی نشان دادن نسخه جوان‌تری از شخصیت قبل از آرایش نمادین خود بوده است.

با وجود زمان حماسی، به نظر نمی رسید که طول آن برای مخاطبان مهم باشد. این فیلم بیش از ۷۰۰ میلیون دلار در باکس آفیس جهانی فروخت و به پرفروش‌ترین فیلم ترسناک و اقتباسی از پادشاه تبدیل شد. با توجه به تورم، این فیلم فقط پس از کلاسیک های ترسناک مانند Jaws و The Exorcist قرار دارد.

یک نسخه اولیه از فیلمنامه “It” پنی وایز بچه را می خورد

به گفته اسکارسگارد، سکانسی برای It ساخته شده بود که در قرن هفدهم اتفاق افتاد و پنی وایز جوانی را به نمایش گذاشت. اسکارسگارد توضیح داد که پنی وایز “این چیزی است که می تواند هر شکل یا شکلی داشته باشد، و به این شکل دلقک است” و پیشنهاد کرد که “ایده این است که موجودیت It برای هزاران و هزاران سال خاموش بوده است.” اسکارسگارد بر اساس آشنایی اش با منبع اصلی و تاریخچه مبهم پنی وایز، این شخصیت را «موجودی است که در این ابعاد دیگر زندگی می کند و به داخل و خارج از این فضاها می زند». صحنه اصلی تفسیر اسکارسگارد را تأیید می کرد که دقیق است.

نسخه اولیه فیلمنامه It توسط چیس پالمر و کری جوجی فوکوناگا به برخی از لحظات فاسد اشاره کرد که این صحنه بالقوه هولناک می توانست در آن گنجانده شود. در طول یک سکانس در سال ۱۶۳۷، پنی وایز در برابر یک مادر نوجوان ترسو ظاهر می شود و کودک شیرخوار خود را می بلعد. در حالی که نسخه Muschietti از It توانست در لحظاتی شگفت‌انگیز گرافیکی برای یک فیلم اصلی با درجه R قرار بگیرد، پیشنهاد “کودک خوردن” ممکن است خطی باشد که برادران وارنر در مورد عبور از آن اهانت می‌کردند. یک نقطه وجود دارد که در آن لحظات ترسناک احشایی دیگر طعم خوبی ندارند.

اگرچه قطع نهایی فیلم برخی از این لحظات وحشیانه را حذف کرد، اما نتیجه نهایی به لطف بازی عالی اسکارگارد همچنان وحشتناک بود. نقش پنی وایز نقشی بود که او مجبور بود سخت برای آن بجنگد. قبل از انتخاب اسکارسگارد، مارک رایلنس، ویل پولتر و بن مندلسون همگی برای این نقش در نظر گرفته شده بودند. انتخاب اسکارسگارد یک ریسک بود، زیرا در آن زمان که برای اولین بار به تولید رسید، او هنوز نسبتاً ناشناخته بود. با این حال، در نهایت به ویترینی برای استعدادهای اسکارسگارد تبدیل شد، که نشان می‌دهد او همیشه آماده بازی در نقش یک شخصیت شرور یا فیلم ترسناک است. در سال‌های اخیر، اسکارسگارد در فیلم کالت ترسناک Barbarian ظاهر شد و نقش آنتاگونیست اصلی را در John Wick: Chapter 4 بازی کرد.

چرا داستان اصلی پنی وایز از «آن» بریده شد؟

با توجه به ارائه توضیح قطعی تر برای اینکه چرا پنی وایز ظاهر این دلقک خاص را به خود می گیرد، موشیتی احساس کرد که ارائه یک داستان منشأ چنین شخصیت شیطانی اخروی کیفیت مرموز این شخصیت را از مخاطب سلب می کند. موشیتی فاش کرد که در حالی که “چیزی مشابه” در رمان اتفاق می افتد، بینندگان ممکن است احساس کرده باشند که از ابهامات پنی وایز فریب خورده اند. موشیتی گفت که «کینگ درباره طرف مقابل، منشأ پنی‌وایز، بسیار مرموز است و با رابرت گری شما را مسخره می‌کند» و آموخته است که «گاهی اوقات بهتر است چیزها را رمزآلود نگه دارید و رمز و راز ایجاد کنید.» با این حال، او نشان داد که یک نسخه توسعه‌یافته بالقوه که هر دو فیلم It را با هم ترکیب می‌کند، می‌تواند شامل این صحنه منشأ Pennywise و سایر لحظات حذف‌شده مانند تصویر کوتاه لاک‌پشت ماتورین باشد که برای جهان بزرگتر کینگ بسیار ضروری است.

توضیح موشیتی منطقی است. در حالی که برخی از طرفداران ممکن است توضیح ساده تری در مورد اینکه Pennywise دقیقا چیست و قدرت های خاصی که دارد ترجیح می دهند، به نظر می رسد Muschietti و Skarsgård هر دو حضور او را به عنوان عدم ارتباط با واقعیت تفسیر می کنند. Pennywise بیانگر حسی استعاری از شر است که باشگاه بازندگان باید بر آن غلبه کند. همانطور که هر یک از بچه ها بزرگ می شوند و با اضطراب های دوران کودکی خود دست و پنجه نرم می کنند، پنی وایز قدرت کمتری پیدا می کند. یکی از قدرتمندترین لحظات در اولین فیلم It زمانی است که بیل (جیدن مارتل) به دلقک شیطانی اعلام می کند که دیگر از او نمی ترسد. از بسیاری جهات، بیل بزرگتر (جیمز مک آووی) و دوستانش می توانند با اصلاح مسائل ساختاری، که پنی وایز نماینده آن است، دری را نجات دهند.

منشأ Pennywise تنها صحنه ای نبود که قطع شد

در حالی که ممکن است طرفداران از اینکه فیلمی از کف اتاق برش It’s وجود دارد که هنوز کشف نشده است ناامید شده باشند، انتشارات بلو-ری هر دو فیلم بیش از چند لحظه جالب را نشان می دهد. صحنه‌های حذف‌شده عبارتند از سخنرانی طولانی‌تر میتسوای استنلی اوریس (وایت اولف)، داستانی توسعه‌یافته‌تر برای مایک (انتخاب جیکوبز)، و نسخه‌ای طولانی‌تر از ملاقات بزرگسالان بورلی (جسیکا چستین) با زن مسن خانم کرش (جوان گرگسون). شاید بهتر باشد که سکانس فلاش بک مرموز، مانند خود پنی وایز، مخفیانه مدفون بماند.

ارائه نکردن توضیح قاطع در مورد داستان پس زمینه یک شخصیت ترسناک ارزش دارد، زیرا دانستن اینکه آنها از کجا آمده اند ممکن است حضور وحشتناک آنها را کاهش دهد. پیش درآمدی برای یک کابوس در خیابان الم که می‌توانست داستان پس‌زمینه فردی کروگر را نشان دهد، کنار گذاشته شد، زیرا به نوعی او را کمتر ترسناک می‌کرد. به طور مشابه، پیش درآمدهای ترسناکی مانند The Thing، Hannibal Rising، Exorcist: The Beginning، Leprechaun: Origins، Alien: Covenant و The Nun در سال ۲۰۱۱، داستان‌های پیچیده‌ای را برای قاتلان نمادین خود به نمایش گذاشته‌اند که به سادگی اسطوره‌شناسی را بسیار پیچیده می‌کند. داستان‌های پیش درآمد خوب ترسناک کم هستند.

در حالی که It: Chapter Two سری اصلی را به پایان رساند، اما این آخرین باری نخواهد بود که طرفداران آثار کینگ به دری باز می گردند. سری اصلی آینده مکس به دری خوش آمدید، قرار است به تاریخچه مخفی این شهر مرموز در دهه ۱۹۶۰ بپردازد و مجموعه‌ای از شخصیت‌های دیگر کینگ را به نمایش بگذارد. با توجه به اینکه اسکارسگارد تایید کرده است که بخشی از سری پیش درآمد نخواهد بود، تنها می توانیم امیدوار باشیم که جایگزین او جذابیت و وحشت زیادی را برای دلقک رقصنده نمادین به ارمغان بیاورد.